เกษตร ภูมิใจ

 โรครากเน่าโคนเน่า

โรครากเน่าโคนเน่า
เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อรา ไฟทอปธอร่า (Phytophthora)
เป็นเชื้อราที่กำจัดได้ยาก รุนแรงและสร้างความเสียหายให้กับพืชหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น ทุเรียน พริก ปาล์ม ยางพารา มะนาว ลำไย ฯลฯ โรครากเน่าโคนเน่า สามารถแพร่ระบาดได้อย่างกว้างขวาง และรวดเร็วในช่วงฤดูฝน หรืออาจติดไปกับน้ำที่ใช้ในการรด นอกจากเชื้อราไฟทอปธอร่าแล้ว โรครากเน่าและโคนเน่ายังเกิดจากสภาพแวดล้อมอื่นๆ ในการปลูกได้อีก เช่น
- เมล็ด / พันธุ์พืชที่ปลูกอ่อนแอต่อการเกิดโรค
- ไม่มีการตัดแต่งทรงพุ่ม บริเวณทรงพุ่มมีความชื้นสูง
- ดินมีน้ำขังไม่สะดวกต่อการถ่ายเทอากาศและการระบายน้ำ
- ใส่ปุ๋ย / ใส่สารเคมีไม่ถูกวิธีก็สามารถทำให้เกิดอาการรากเน่าและโคนเน่าได้

ลักษณะอาการโดยทั่วไป
ราก >> จะมีลักษณะเป็นสีน้ำตาล ช้ำ และเน่า

โคนต้น >> จะมีลักษณะเปลือกแตก มีเมือกเยิ้มออกมาจากส่วนเปลือกของต้นที่แตก เมื่อถากเปลือกส่วนที่แสดงอาการ เนื้อไม้จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแดง ส่วนมากพบอาการบริเวณโคนต้น ตามซอกกิ่ง หรือง่ามกิ่ง หรือกิ่งที่อยู่ต่ำๆ

ใบ ดอก ผล >> เกิดอาการเน่าหรือไหม้เป็นวงกลมสีน้ำตาลเข้มหรือน้ำตาลดำตรงบริเวณกลางใบ ขอบใบหรือปลายใบ ซีด เหลือง เหี่ยวตาย หากเกิดบนยอดอ่อน ยอดอ่อนนั้นจะเน่าแห้งเป็นสีดำ เชื้อราอาจเข้าทำลายดอกทำให้ดอกเน่าแห้ง และหากเชื้อราเข้าทำลายผลที่โตแล้วโดยเฉพาะผลแก่ในระยะ "เข้าสี" ผลจะเน่าเป็นสีน้ำตาลแล้วลุกลามเป็นแผลเน่าวงกลมหรือเน่าทั้งผล อาจมีเส้นใยและสปอร์สีขาวของเชื้อราไฟทอปธอร่าเจริญอยู่บนแผลดังกล่าว ผลที่เกิดแผลเน่าจะร่วงเป็นจำนวนมาก เรียกอาการเกิดกับใบ ดอก และผลนี้ว่าโรคใบไหม้ ดอกเน่า และผลเน่า

การดูแลรักษา
- ไม่ควรใช้สารเคมีที่เป็นอันตรายรุนแรงทั้งต่อสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อม เพราะเมื่อเรานำยาหรือสารเคมีมาฆ่าและทำลายเชื้อโรคหรือจุลินทรีย์ที่เป็นสาเหตุทำให้เกิดรากเน่าโคนเน่านั้น นั่นอาจจะหมายถึงได้ด้วยว่าเรากำลังฆ่าจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ที่ยังคงดำรงรักษาระบบนิเวศน์ให้กับสภาพแวดล้อมนั้นๆ ด้วย ทำให้ระบบนิเวศน์ขาดความสมบูรณ์ของการพึ่งพาอาศัยเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกันได้ ทำให้ในระยะยาวพืชที่นำมาปลูกใหม่นั้นก็ขาดภูมิคุ้มกันที่ได้จากธรรมชาติและต้องพึ่งพาสารเคมีที่เป็นอันตรายอยู่ตลอดเวลา ไม่สามารถที่จะดำรงชีวิตได้โดยที่ไม่มีสารเคมีได้ แต่ถ้าเราดูแลรักษาโรคโดยใช้ระบบชีวภาพนั้นจะทำให้ระบบนิเวศน์กลับมาสมบูรณ์และยั่งยืนตลอดไป
การใช้สารป้องกัน กำจัดโรคพืช ไม่ว่าจะทาแผล ราดดิน หรือฉีดเข้าต้น ควรทำอย่างต่อเนื่องเป็นระยะๆ

วิธีการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มา
1. ฉีดพ่นทางใบ นำเชื้อผงแช่น้ำไว้ 30 นาที อัตรา 50 กรัมต่อน้ำ 20 ลิตร
เพื่อกระตุ้นการทำงานของเชื้อ ฉีดพ่นทุก 7 วัน 3-4 ครั้ง (ควรใช้ช่วงเย็น)
2. ฉีดพ่นทางดิน นำเชื้อผงแช่น้ำไว้ 30 นาที อัตรา 100 กรัมต่อน้ำ 20 ลิตร
เพื่อกระตุ้นการทำงานของเชื้อ ฉีดพ่นทุก 15 วัน 3-4 ครั้ง (ควรใช้ช่วงเย็น)
3. ใส่เชื้อลงดิน นำเชื้อผงคลุกเคล้ากับปุ๋ยอินทรีย์ อัตรา 1 กิโลกรัมต่อปุ๋ย 100 กิโลกรัม ผสมน้ำพอชื้นนำไปใส่รองก้นหลุม หว่านรอบโคนหรือหว่านทั่วทั้งแปลง